Kerkelijke Provincie Keulen
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.

Kerkelijke Provincie Keulen

De Kerkelijke Provincie Utrecht
 
IndexPortaleZoekenLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen

 

 Hagiografie van Sint Sylphaël, de Aartsengel

Ga naar beneden 
AuteurBericht
Nikolaj Rostov
Overleden
Nikolaj Rostov


Aantal berichten : 1123
Registration date : 04-07-08

Hagiografie van Sint Sylphaël, de Aartsengel Empty
BerichtOnderwerp: Hagiografie van Sint Sylphaël, de Aartsengel   Hagiografie van Sint Sylphaël, de Aartsengel Icon_minitimema mei 30, 2011 8:50 pm

Citaat :
Hagiografie van de Aartsengel, Sint Sylphaël

Dit manuscript werd gevonden nabij de grote vlakte van in Dunhuang in één van de oude grotten van Mogao en werd door Broeder William Rubruck naar Rome gebracht in het jaar tweehonderd.

Ik, Nimrod Aggadoth, die de val van Oanylonië heeft aanschouwt en die de goddelijke straf heeft overleefd om deze getuigenis op te schrijven voor volgende generaties, sta op de drempel van mijn leven en daarom wil ik dit gedetailleerde verslag als erfenis achterlaten...


Het ongelofelijke lot van Sylphaël van Hedon

In de moeilijke tijden van de stad leefde er een jongeman genaamd Sylphaël van Hedon. Hij wist te schitteren in de samenleving door zijn buitengewone kunsten, maar werd vooral bewonderd vanwege zijn buitengewone vermogen om op elk moment van de dag te genieten van het leven.
In zijn gezelschap waren altijd twee personen, Colomba de Verlichte en Lucifer Cyclothymia. Maar hoewel deze laatste vooral veel moesten drinken om een tekort op te vullen (wat de aanleiding was tot de beroemde zin: "Wanneer Lucifer drinkt, dweilt Colomba") was Sylphaël de koning van de nachten in Oanylonië. Hij proefde van alle wijnen en wist nog altijd een schitterend concert weg te geven op zijn lier en hij vertelde velen verhalen over Oane. Tegen het einde van de avond zagen wij vaak zijn hielenlikkers kapseisen en op hun rug vallen.
Vaak was Sylphaël al vroeg in de morgen weer op om nieuwe bronnen van plezier te zoeken samen met Colomba en het was niet ongebruikelijk dat men Syplhaël in de ochtend thee zag maken voor Lucifer die brak en geruineerd op zijn bed te vinden was. "Verwar genot nooit met geluk, mijn arme Luc." Zo doceerde Sylp zijn vriend die nog lag bij te komen en zelfs al gek werd van het gekraak van de windhaan. Lucifer was vaak in een staat van extreme honger om daarna weer over te gaan in een extreme staat van plezier, om daarna te eindigen in een situatie van schuld en depressie. "Je hebt je lichaam heel hard nodig en je voortdurende ontberingen maken het er niet beter op."

Enige tijd later bezweek Sylphaël voor de charme van Colomba en hij trouwde met haar. Maar ondanks hun geluk waren deze brutale jongeren nog altijd bezorgd over hun vriend die, net als veel andere inwoners van Oanylonië, langzaam afzakte in een bodemloze put. Lucifer hield er vreemde en verontrustende seksuele gewoontes in de nacht op na en hij werd soms geknield, op de top van een zuil, gevonden. Dit alles gebeurde onder het toeziend oog van het Schepsel Zonder Naam.
Het verval en de duisternis was al door heel de stad bezig toen het uur van Jahs toorn aanbrak.


De opstand van de gecorrumpeerden

Het Schepsel Zonder Naam kon gemakkelijk zijn assistenten vinden in hen die het meest verkwistend waren en die met de meest slecht gedachten rondliepen. Zo ook vond hij Lucifer Cyclothymia die hij met ontstellend gemak wist om te praten en bij wie hij angst en obscure ideeën in het hoofd plantte, zoals:
"Jah laat enkel maar de rijkeren op aarde toe in zijn Paradijs." "Mensen vinden hun eigendom toch wel, daarvoor hebben wij Jah niet nodig" "Eeuwigheid is een lange tijd, vooral tegenaan het einde." De ideeën van het Schepsel werden zo erg dat ze de woede in Lucifer aanwakkerden, wat leidde tot bloedbaden. Op een morgen vond Sylphaël het zielloze lichaam van zijn vrouw, Colomba, in zijn huis. Het droeg duidelijk de sporen van verminking van Lucifer. Op dat moment brokkelde ook de stad rond Sylphaël af.


De Verleiding

Twee dagen later, terwijl de verwoeste stad werd ontdaan van zijn inwoners, rende Sylphaël mij tegemoet in een steegje. Zijn huis was bleek. Hij vertelde mij dit verhaal:
"Op een nacht werd ik wakker en had ik plotseling het gevoel alsof er iemand aan mijn huid zat. Het gewicht zat eerst bij mijn benen en wikkelde zich al gauw om mij heen. Ik werd gegrepen door angst en wilde het bijna uitschreeuwen van angst toen ik plotseling het lichaam naast mij herkende als dat van Colomba, mijn overleden vrouw. Toen ik dat besefte werd ik overweldigd door een groot gevoel van tederheid en wilde ik naar haar toe buigen, maar toen wist ik dat het gebeurd was. Het gevoel van tederheid was plotseling weg. In plaats daarvan veranderde haar gezicht in iets gruwelijks en het greep mij stevig beet. Ik voelde een oncontroleerbare pijn. Ik moest alle kracht in mijn lijf gebruiken om mij te verzetten tegen deze gruwel. Ik was volledig verlamd door de pijn en de angst en ik kon mij nauwelijks bewegen. Het leek wel alsof ik in een bankschroef geklemd zat. Na een aantal seconden, die wel minuten leken, wist ik de olielamp te bereiken (ik had enkel maar de gedachte dat ik licht nodig had om uit deze greep te komen), maar ik kon geen vlam krijgen.

Toen, volledig in paniek, worstelde ik met al mijn energie tegen de greep. ik dacht dat ik ging sterven. Telkens bleef ik maar schreeuwen "Ga weg" en zette ik een ononderbroken litanie in om de kwade krachten te verdrijven.

Ik kon mijn hartslag in mijn pols voelen en ik voelde hoe deze sneller begon te kloppen. Het leek welhaast of mijn hart ging ontploffen. Toen ik eindelijk de olielamp aankreeg voelde ik hoe de greep op mij verslapte en was de gruwel verdwenen. De rest van de nacht heb ik nagedacht over deze poging van het Naamloze Schepsel om mij in zijn macht te krijgen en over hoe ik versteend was van angst. We moeten accepteren dat Jahs toorn over ons en onze stad komt en wij moeten deze vernietiging niet veroordelen. Daarom zal ik mij voegen bij de groep van de deugdzamen.
"Vergeef mij, mijn vriend",

zei ik,

"maar hoe kun je hopen dat plezier een deugd is die je bij Jah zal brengen?"

Hij antwoordde mij:

"Maar het is juist door dit plezier dat Jah ons duidelijk maakte dat het leven liefde is en dat de liefde het leven is."

Zo vertrok hij, zonder woning, en ging hij Oanylonië door om allen te verzamelen die zich bij de deugdzamen wilden aansluiten en leidde hij hen naar de Zevende Poort. De stad Oanylonië was gebouwd als een wijzerplaat met acht poorten. De westerlijke poort was de Zevende Poort. Bij die poort draaide ik mij nogmaals om naar Oanylonië en zag ik Sylphaël de stad inlopen, de zonsondergang tegemoet. Dit was de laatste keer dat ik hem zag. Vol laf verliet ik, zonder geld en zonder baggage, de stad voordat de totale chaos losbarste. De chaos tussen de deugdzamen en de gecorrumpeerden. De vluchtelingen die ik later tegenkwam spraken allemaal over een bepaalde gebeurtenis. De stad werd verzwolgen door een enorme aardbeving en de aarde leek zich in tweeën te splijten toen velen zeven silhouetten zagen opstijgen naar de Zon. Sommigen konden mij vertellen dat Sylphaël één van hen was. Ik was blij met de gedachte dat Sylphaël eindelijk de bestemming had bereikt die hij al heel zijn leven had uitgestraald.

Terwijl ik mijn laatste adem aan het uitblazen ben probeer ik nog eenmaal de grote stad voor mijn geest te halen. Hopelijk denkt de mensheid altijd na over de straf die over deze eens zo prachtige stad is gevallen en hopelijk leert de mensenheid van het voorbeeld van zoveel rechtvaardigen die met trots naar de Zon zijn gegaan.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Hagiografie van Sint Sylphaël, de Aartsengel
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Hagiografie van Sint Galadrielle, de Aartsengel
» Hagiografie van Sint Gabriel, de Aartsengel
» Hagiografie van de Aartsengel St. Michel

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Kerkelijke Provincie Keulen :: De Bibliotheek :: Scriptorium-
Ga naar: