Laatst aangepast door Leopold op wo jan 04, 2012 8:15 pm; in totaal 3 keer bewerkt
Leopold Kardinalen
Aantal berichten : 503 Leeftijd : 37 Localisation : Utrecht Registration date : 24-08-10
Onderwerp: Re: De Missae Hollandiarum wo jan 04, 2012 11:05 am
Citaat :
Missa brevis
De missa brevis of letterlijk de "korte mis" is de vorm waarin de meeste reguliere vieringen doorgaan in de Hollandse Kerk.
1. Oproepen van de gelovigen
Door het luiden van de klokken van het kerkgebouw roept men de gelovigen tot de plaats van gebed. Net zoals in de Prehistorie elke levend wezen de uitnodiging van de Almachtige kon horen en voelen om zich te verzamelen.
Een voorbeeld wordt hier gegeven.
Citaat :
De pastoor betrad de kerk en wandelde tot het midden van het indrukwekkende kerkgebouw. Hij hield van de stilte die heerste, doch hield hij ook van een goedgevulde kerk met gelovigen die allen samen uit volle borst het credo meezongen. Maar, om gelovigen in een kerk te hebben, moeten we de parochianen roepen! Daarom ging de pastoor naar de klokkentoren van de kerk.
Eenmaal aangekomen nam hij het touw stevig in handen en trok er met een ruk aan. In een vloeiende beweging trok hij en liet het koord terug vieren om de klokken te doen luiden en de parochianen tot de kerk te roepen.
BIM-BAMBIM-BAMBIM-BAMBIM-BAMBIM-BAM
Nadat hij de klokken al enige tijd aan het luiden was, besloot hij terug naar beneden te gaan. Hij trok naar de sacristie om er zijn priesterlijke gewaden aan te trekken. Dan keek even nog even in de kerk of alles op zijn plaats lag en er niets ontbrak. Alles zag er goed uit en dus trok hij zich terug in de sacristie om het begin van de mis af te wachten, hopende dat de gelovigen toe zouden stromen.
2. Welkomswoord en recitatie van het Heilig Credo
De voorganger heeft de gelovigen welkom en opent de viering in het teken van het kruis, symbool van onze Kerk. Hierna volgt de geloofsbelijdenis door de recitatie van het Heilig Credo.
Citaat :
De pastoor, in priestelijke gewaden gekleed, kwam uit de sacristie met een glimlach op zijn gezicht bij het zien van de gelovigen. Hij wandelde naar het altaar en daar aangekomen hief hij zijn handen ten hemel en zei:
Welkom, broeders en zusters! Welkom aan de tafel van de Almachtige. Vandaag vieren wij samen en delen de maaltijd ter ere van ons aller Vader, de Heilige Schepper. Verheugt u! En laat ons deze viering beginnen in het teken van het kruis. Het kruis die de vier elementen symboliseert, het kruis waaraan onze profeet, Christos, Spiegel van de Goddelijkheid, stierf en het kruis dat gemaakt wordt door ons lichaam: ons verstand, dewelke wij voor het goede dienen te gebruiken.
De priester raakte zijn hoofd aan.
Ons hart, en de liefde en vriendschap voor anderen...
Hij raakte zijn hand de plaats waar zijn hart lag aan.
En onze schouders, die de zwakkereren en de lasten van onze wereld dragen.
Tot slot raakte hij zijn beide schouders aan, sloot zijn ogen en vouwde zijn handen in gebed. Na een kort moment opende hij zijn ogen weer en sprak:
Broeders en zusters, laat ons ons geloof belijden door het zingen van ht Heilige Credo.
Met diepe stem begon hij te zingen, bijgevallen door de aanwezigen.
Credo in Deum, Altissimum Omnipotentem, Creatorem caeli et terrae, Inferos et paradisi, Ultima hora animae judicem nostrae
Et in Aristotelem, prophetam, Nicomaqui Phaestique filium, Missum ut sapientiam et universi Divas leges errantibus hominibus erudiret
Credo etiam in Christum, Natum ex Maria et Ioseph, Vitam dedit ut nobis paradisi viam monstraret Sic, postquam sub Pontio passus est Propter salutem Nostram martyr perivit Consecutus est Solem Ubi Aristoteles ad Altissimi dexteram eum expectabat
Credo in Divinam Actionem, Sanctam Ecclesiam aristotelicianam, romanam, unam et indivisibilem Sanctorum communionem, Peccatorum remissionem, Carnis resurrectionem Vitam aeternam.
AMEN
3. Sermoen
Een sermoen, ook wel een preek geheten, is een verkondiging van de voorganger waarin hij -meestal met behulp van een voorgaande illustrerende tekst, zoals een fragment uit het Boek der Deugden of een heiligenleven- een deugd bespreekt of een morale les geeft. Vaak staat dit in relatie tot de actualiteit van de parochie.