Schepping VI: De Vraag
Het was de grootste samenkomst van schepselen die ooit had plaatsgevonden.
Er waren wel een aantal miljard wezens die waren samengekomen op de zelfde uitgestrekte vlakte. Ze waren daar samen zonder enige vijandschap. De wolven wachten naast de schapen, de honden naast de katten, de arenden naast de muizen, en de leeuwen naast de gazelles. Zelfs de planten waren aanwezig. Eiken, Abelen, Populieren, Olijfbomen, Appelbomen, Dadelpalmen, en andere bomen vormden een enorm bos zonder weerga. De bloemen, de groentes, het fruit, het koren en de maïs waren ook aanwezig. De gigantische vlakte was een waarlijk heiligdom voor al het leven, want zij wachtten daar allen geduldig op de komst van God.
Toen donderde het, de wolken braken, en een zacht licht dat uit de ruimte kwam, verlichtte de hemel. een grote stilte viel over de samengekomen schepselen. vanuit het hemelse schijnsel hoorde men een strenge, doordringende, maar toch zachte en serene stem. De stem zei: “Luister naar mij, u allen die Ik heb geschapen, want ik ben uw God. Zonder Mij, zouden jullie niet bestaan, en aan Mij dient u trouw te zijn.”
God vervolgde: “een aantal onder jullie claimen Mijn uitverkorenen te zijn, maar nog nooit heb Ik Mijn voorkeur naar een van jullie uitgesproken boven anderen. De tijd is aangekomen dat dat gaat veranderen. De tijd is aangebroken dat Ik een keuze ga maken tussen Mijn schepselen. De tijd is aangebroken dat ik een soort ga benoemen tot Mijn kinderen. Om deze keuze te kunnen maken, zal ik jullie een vraag stellen.
God vroeg hen toen: “Jullie leven dankzij Mij, want ik ben jullie schepper. Jullie voeden jezelf, jullie planten je voort, jullie voeden jullie nakomelingen op. Maar jullie weten niet waarom jullie leven. Wat is volgens jullie, de reden dat ik aan het leven heb gegeven?”
De meerderheid van de schepselen konden niet antwoorden. Ze keken elkaar aan, in de hoop het antwoord te vinden op deze rare vraag in hun buur. Men zag een vis die gelukkig bleef, zonder te weten wat te zeggen. Een paard wreef over de grond met zijn voeten. Een eik boog, hopeloos zoekende naar het antwoord in zijn wortels. En zelfs een hond krabde op zijn hoofd in een feflex.
Maar een van hen trad naar voren. Het leek zeker van zeichzelf en zijn antwoord. Al de andere soorten maakten de weg vrij voor hem en al snel ontstond er een ruimte om hem heen. Het sloeg zijn ogen op in de richting van God, maar zijn blik was vol vertrouwen. Het antwoordde: “U maakte de schepselen bewegend zodat ze zichzelf konden voeden. U maakte de sterken om de zwakken de verschuren. Zonder twijfel, is het een vraag van de dominantie van de sterkeren over de zwakkeren!”
Het vervolgde: “Mijn bewijs is dat ik de laatste van mijn soort ben. alleen de aller sterkste van ons overleefde. Als U mij Uw kind noemt, zal ik U laten zien wie, van alle schapselen, de wereld moet domineren.
Het wachtte tot dat God hem zou feliciteren met zijn antwoord, maar het was tevergeefs. Want Hij antwoorrde hem niet.
Onderwerp: Schepping VI: De vraag 
do apr 17, 2008 12:30 pm