Aantal berichten : 1747 Leeftijd : 56 Registration date : 13-10-07
Onderwerp: Het leven van Aristoteles: H1 wo jul 30, 2008 3:53 pm
Citaat :
Het leven van Aristoteles
Moeilijk is mans’ taak die zich wenst te verdiepen in de afgrond van de vorige eeuwen , en die zoekt om in woorden de helden uit het verleden opnieuw in de harten te doen herleven . Als het leven van één dezer helden de moeite waard is om verteld te worden , is het dan niet dat van die Aristoteles , waarvan de lessen nog steeds ons leven en onze dood doen oplichten . Ziehier wat ik , gewone volgeling , jullie vandaag wens te vertellen . Indien de eenvoud van dit verhaal U raakt , indien de nobele figuur van de Wijze Uw hart bereikt , dan zal mijn werk de Hemelse krachten doen glimlachen .
Inleiding :
Leven van Aristoteles , dienaar van het Aller-Hoogste , aan wie het Goddelijke Woord verkondigd werd en die de komst van het licht en de zegen aankondigde .
Hoofdstuk één :
In die tijd verspreidde zich groot nieuws in de stad Sagire : de wijze astrologen hadden net een onbekende komeet in het heelal ontdekt . De stadsraad verzamelde onmiddellijk op het platform proberend te ontdekken welk bericht de hemel hen wenste te vertellen . Helaas was hun hart donker door hun fout geloof en valse goden , ze verdwaalden in onzuivere suggesties : voor de ene was het de komst van Hermes , de God met de gevleugelde voeten.Voor de andere was het de Zeus’ bliksem dat in het midden van de mensen zou inslaan en was het einde van de wereld nabij . Eenzaam in het gezelschap , zat een zwijgende man : zijn echtgenote stond op het punt te bevallen , en de angst die zich van hem meester had gemaakt , liet hem niet toe tussen beide te komen .Hij was nochtans niet de minst wijze , niet de minst beluisterde . Het edele en het vreedzame was duidelijk te lezen op zijn gelaat , alsook de tekenen van hard werk en van een leven zonder zwaktes. De discussies liepen op hun einde zonder dat oplossingen gevonden werden , de man vertrok gehaast weer naar huis .
Daar , liggend op een lederen bed , had zijn vrouw net het leven geschonken aan een zoon . De man naderde de boorling respectvol , nam hem in zijn armen en hief hem op naar de hemel met de woorden : “ Hemelse krachten , ik vertrouw U mijn zoon toe . Geef hem een eerlijke en rechtschapen leven . Moge zijn hart zuiver zijn , zijn intelligentie alert en zijn deugd zonder fout . Moge Uw wijsheid zijn stappen en gedachten leiden , zodat zijn leven zoals een stevige eik zal zijn , met schaduw waarin de ongelukkigen zullen kunnen uitrusten . “ Hij vleide zijn zoon neer naast de moeder , knielde naast het bed en bleef een lange tijd stil , starend naar zijn vrouw en zoon .
Onderwerp: Het leven van Aristoteles: H1 
wo jul 30, 2008 3:53 pm