Schepping VIII: De beslissing
Alle andere schepselen waren verbaasd door de beslissing van God om de mensen tot Zijn kinderen te maken. Zij begrepen de liefde niet en konden daardoor ook niet bevatten dat de Meest Hoge God daar zo’n belang aan hechtte. Ze begonnen onder elkaar te fluisteren, in de hoop dat een van hen deze goddelijke keuze kon uitleggen.
Maar God richtte zijn stem in de richting van de schepselen die niet in staat waren geweest Hem het antwoord te geven. Hij zei tot hen: “Jullie, die Mij niet konden antwoorden, en toch claimden door Mij bevoorrecht te zijn. Jullie geesten zullen niet meer van hogere orde zijn. Zij zullen niet meer naar Mij voeren. Van nu af aan zullen jullie toebehoren aan de mens, jullie natuur zal uitsluitend uit het materiele bestaan. Ik ontneem jullie de taal. Jullie zullen blaten, loeien, grommen. fluiten, miauwen of blaffen, tot het einde der tijden!”
Toen richtte God zijn stem naar het schepsel die de overheersing van de sterken over de swakken had verkondigd. Hij zei tot hem: “Omdat jij zo zeker bent van je keuze, geef ik je de mogelijkheid het te bewijzen. Jij zult je geest behouden, maar je lichaam zal uit schaduw bestaan. Aldus zul le leven, alleen tussen de mensen, totdat ik je verlos van je leiden. Niemand zal je zien en iemand zal je naam noemen, omdat Ik beslis je niet te zien, noch te noemen.”
God richtte toen zijn stem in de richting van Oanyus en zei tot hem: “Ik heb jouw soort tot Mijn kinderen gemaakt. Ik maak nu uw geesten tot zielen. Zij zijn anders dan de geesten van de andere schepselen en van nu af aan zullen zij de enige zijn van een hogere natuur, en neigen naar Mijn goddelijke perfectie. Ik deel de tijd in zeven delen, die ik dagen noem, zodat op elke zevende dag jullie bijeenkomen om je Vader te eren: Mij.”
“Maar het blijft noodzakelijk dat jullie en jullie soort, elke dag werken om jullie soort in stand te houden. Behalve degene die ik niet noem, heb Ik alle schepselen ondergeschikt gemaakt aan jullie. Zo kunnen jullie je voeden met hen, zonder dat zij zich met jullie voeden. Deze mogelijkheid die jullie hebben om je met de andere soorten te voeden, noem Ik “werk”. Maar, opdat jullie nooit vergeten dat dit een geschenk van Mij is aan jullie, voor het goede antwoord dat Oanyus Me gegeven heeft, zal het werk zwaar, moeilijk, pijnigend en vermoeiend zijn. Ben echter niet bedroefd over dit leiden dat ik jullie ten laste leg, in werkelijkheid is het een goede en mooie gave die Ik jullie geef.”
“Opdat jullie in de komende generaties diegene vervangen die hun leven laten, geef Ik jullie een nog mooiere gave. Deze liefde die Ik van jullie verwacht, kunnen jullie ook tegenover elkaar uiten, in paren. Wederzijds tederheid en verlangen zullen de onderdelen zijn van dit pure gevoel, en zo geest en materie tot een geheel mengen. Voortplating is het ultieme doel. Maar alleen de liefde die Ik heb gezegend zal de vleselijke daad mogelijk maken, zodat de soort blijft voortbestaan in Mijn liefde”.
Daarna maakte God twee sterren boven de wereld. Een uit helder licht noemde Hij “zon”. De ander met een koud schijnsel noemde Hij “maan”. God legde uit aan Oanyus: “Zie toe dat jullie trouw is als de trouw van de kinderen tegenover hun ouders, anders zal Ik zo streng zijn als elke ouder tegenover hun kinderen. Aldus, als iemand van jullie sterft, zal Ik oordelen over zijn geest, aan de hand van het leven dat hij geleden heeft. De zon zal elke dag de wereld overstromen met haar licht, als teken van Mijn liefde voor ijn schepping. Diegene die ik daar heen stuur, zullen leven in euuwige vreugde. Maar tussen elke dag, neemt de maan het over. Maar diegene die ik daarheen stuur, zullen niets anders kennen dan kwellingen”.
Onderwerp: Schepping VIII: De beslissing 
do apr 17, 2008 12:32 pm