Aantal berichten : 1123 Registration date : 04-07-08
Onderwerp: Hagiografie van de Aartsengel St. Michel do maa 17, 2011 2:29 pm
Citaat :
Hagiografie van de Aartsengel Sint Michel
De geboorte van Michel
Michel werd als vijfde van tien kinderen geboren in de stad Oanylone. Zijn ouders, Diane en Robin waren jagers. Zoals zo velen in die tijd, waren ze in dienst van een man die rijker was dan zijzelf. Hun Heer – want zo adresseerden ze hem – had geen ander doel in zijn leven dan het vergaren van meer landgoed en rijkdom dan goed voor hem was.
Deze man, hun Heer, luisterde naar de naam Satan Sybarite. Hij bezat al het land binnen een straal van twee kilometer om de stad. Iedereen die jaagde op het landgoed, of de grond verbouwde, werd gedwongen om de helft van de vruchten van hun arbeid af te staan als betaling. Het werd gezegd dat hij niet sliep voordat de dag hem twee koffers met goederen had gebracht, één met gierst en de ander met vlees. Hij stuurde zelfs zijn handlangers om nog meer te innen van de ongelukkigen die aan de rand van de stad leefden, op het land dat hij claimde.
Het leven van Michel
Michel groeide op onder de armen van Oanylone. Zijn vader leerde hem de kunst van het jagen en het hanteren van een lans. Zijn moeder leerde hem om de voetsporen te volgen van dieren die hij opgejaagd had. Ook leerde hij om de sterren te lezen om zo zijn weg te vinden. Het samen leven met zijn negen broers en zussen zorgde ervoor dat de principes van delen en elkaar liefhebben in hem ingeprent werden.
Tegen de tijd dat hij dertien werd, had Michel al de breedte en kracht van een volgroeide volwassene. Hij was de oudste van de jongens in de familie en zodoende was het zijn taak om zijn broers en zussen te verdedigen. En hoewel hij nooit iemand verwonde, werd hij door de anderen in de buurt gevreesd en gerespecteerd. Na een tijdje werd Michel gevraagd om conflicten te beslechten, omdat er gezegd werd dat hij in de harten van mensen kon kijken.
Wanneer er geen bewijs was om te beslissen tussen twee personen, legde hij zijn lans op het hoofd van één van de redetwisters. Als de lans in balans bleef, betekende het dat die persoon de waarheid sprak. Als de lans niet in balans bleef, betekende het dat die persoon loog. Echter, na een tijdje had Michel zijn lans niet meer nodig. Simpelweg verkondigen dat hij zijn lans zou gebruiken was genoeg om de boosdoener te doen bekennen. Sommigen zeiden dat Michel een bovennatuurlijke gave had, maar de meest wijzen wisten waar deze gave vandaan kwam. Echter, ondanks zijn grote wijsheid en zijn behendigheid met de lans, kon hij niets doen tegen de handlangers van Heer Satan Sybarite, wie steeds hebzuchtiger werd.
Michel's vader stierf op de dag dat hij 20 jaar oud werd. Zodoende werd Michel, als de oudste zoon, de patriarch van de familie. Het was in deze periode dat hij een bezoek van zijn vriend Timothy goedkeurde, wie om de hand van zijn jongere zus Emmelia kwam vragen. De priesters in Oanylone hadden het volk aan hun lot overgelaten en gaven nog uitsluitend de rijken en vooraanstaanden de zegen van de Almachtige. Michel ondernam dus zelf de taak om de verloving te organiseren.
De verloving werd door veel mensen bezocht, zo ook door Simplicious, één van de luitenanten van Meester Sybarite. Simplicious was gecharmeerd van Emmelia. Hij kwam de volgende dag terug met zijn gardetroepen en beval haar hem te volgen en in dienst van Satan te treden. Michel kwam tussenbeiden, hield de gardetroepen op een afstand en uiteindelijk werd Simplicious aan hem overgeleverd. Echter, in plaats van hem te doden, pakte Michel een mes en gooide het naar hem terwijl hij zei: “Als je rechteroog je lokt naar wat je niet bestemd bent te hebben, trek het eruit en verbrand het, want het is beter dat je zonder het leeft dan dat je de toorn van God aantrekt.” De luitenant trok zich terug zonder een woord te zeggen en keerde terug naar zijn meester. De volgende dag kwam hij terug met een grotere troepenmacht en hield hij Michel en Timothy aan, die werden meegenomen en opgesloten in de gevangenis van Oanylone.
Verwoesting van Oanylone
De eerste dag van hun gevangenschap was ook de eerste van de zeven dagen gedurende welke de verwoesting van de eerste stad der mensen zich voltrok. De bliksem sloeg in de muur van de gevangenis, waardoor Michel en Timothy de chaos konden ontvluchten. Michel verzamelde zoveel mogelijk mensen als hij maar kon. Het werd gezegd dat de straf van de Maker angstaanjagend en verschrikkelijk zou zijn, maar dat de rechtvaardigen een nieuw leven konden leiden ver weg van de vervloekte stad.
Omdat Timothy een visser was stelde hij voor om bij de haven te verzamelen en via het meer te vluchten. Michel hielp diegenen die het verdienden, door hun geloof in God, met het aan boord gaan van de schepen. Gezien er plaatsen overbleven, vroeg hij zijn vriend om alle kinderen die hun toevlucht bij hun zochten aan boord te laten. Lafaards die de stad probeerden te ontvluchten, meer uit vrees dan om het volgen van God's wil, probeerden de boot met geweld te overmeesteren, maar Michel kwam tussenbeiden en zorgde ervoor dat het schip de stad zonder vertraging kon verlaten.
Terwijl zijn vrienden in veiligheid gebracht werden, bleef hij alleen achter. Gedurende de volgende zes dagen redde hij diegenen die gered konden worden. Op de zevende dag waren er nog steeds mensen die gered konden worden, maar er was slechts één kleine boot. Door een wonder verschenen twee andere boten en Michel nodigde de mensen met een puur hart uit op de schepen. Hij scheen in staat te zijn om in een persoon zijn ogen te kijken en te kunnen zien of hun geloof echt was of niet en hij stuurde het eerste schip weg met mensen die hij het waard vond te redden, terwijl diegenen die vluchtten uit vrees of om hun rijkdom te redden op het tweede schip werden gebracht. Hij zag hoe de twee schepen zich vulden, maar Michel weigerde alsnog om aan boord te gaan, omdat God een missie voor hem had en hij vond dat de missie inhield om andere vrienden te redden. Toen het eerste schip bij de uitgang van de stad aankwam, vaarde het verder zonder problemen. Het tweede schip was echter te zwaar beladen met goud en liep vast in het ondiepe water. Het werd samen met de stad verzwolgen toen de vernietigende hoge winden vanuit het centrum van de Aarde opwaaiden, waardoor de grond open spleet.
Sommige overlevenden, ver buiten de stad, vertelden dat terwijl het regende zonder dat er wolken in de lucht waren een zonnestraal uit de zon verscheen en in de stad scheen. Michel, gekozen door God, werd zo omhoog gedragen door een hemelse wolk en werd één van de zeven Aartsengelen.
Eerste Verschijning
De Eerste verschijning van de Aartsengel is inderdaad de verschijning dat van hem een Engelenkrijger maakte, ondanks dat hij nooit zelf bloed heeft doen vloeien.
Enkele generaties na de dag des oordeels en de dood van Michel waren twee clans, directe afstammelingen van degenen die Michel had beschermd, aan het ruziën omdat één groep een tempel ter ere van Michel had gebouwd. Ze beschouwden Michel zelfs als gelijk aan God, omdat hij hun gered had. De andere beschouwden de opoffering van Michel als een voorbeeld en niet als een daad dat van een man een god maakt.
De eerste groep noemde Michel Anubis, hoewel de reden van deze naam niet bekend is. Misschien was het de naam van hun clan, maar tot de dag van vandaag is er geen spoor meer van gevonden.
Geïnspireerd door de schaduw zag hij die zichzelf tot Grote Priester van Anubis verklaarde, zijn macht groeien. De prelaat claimde dat zijn informatie rechtstreeks van god kwam en hij benoemde een pasgeboren baby als de zoon van Anubis. In zijn naam nam hij enkele jaren de macht over en verwoeste de tempel die aan God toegewijd was. Hij verklaarde dat, aangezien God zijn gelovigen niet had beschermd, ze zijn slaven dienden te worden. Om zijn macht te consolideren en om de herinneringen van de ware God uit te wissen, nam hij de namen van de Aartsengelen en maakte Goden van hun.
Het hoofd van de gelovigen smeekte God elke dag en bedankte Hem voor wat ze hadden, ondanks zijn lijden. De Heer kreeg medelijden met hem en hij stuurde zijn Aartsengel in eigen persoon. St. Michel verscheen in harnas en met een lange lans en breed schild. Hij werd door iedereen herkend toen hij boven de tempel verscheen die voor hem gebouwd was.
De grote priester daagde hem uit en zei, “Anubis, eindelijk ben je gekomen! Ben je gekomen om je gelovigen te bedanken en ons te belonen voor het bouwen van zo een tempel voor jou?”
Michel antwoorde: “Nee, ik ben gekomen om God's woord van hoop te verkondigen aan diegenen die zich niet van Hem hebben afgewend. Talrijk zijn de gemeenschappen van gelovigen die de wereld afreizen terwijl ze wachten op de komst van profeten die hun samen zullen brengen in liefde en vriendschap.”
De grote priester snapte het niet en hij beval zijn gardetroepen om hun loyaliteit te bewijzen door de gelovigen van de enkele god af te slachten. Michel kwam tussenbeiden en duwde de aanvallers twee dagen lang terug, zonder ze te doden, waardoor de gelovigen naar andere landen konden vluchten.
Na twee dagen van strijd waren degenen die loyaal aan de grote priester waren, of te moe, of te gewond, om door te gaan. Vervolgens zagen zij de vleugels verschijnen en zagen zij hoe de Aartsengel opsteeg naar de hemelen. De prelaat verklaarde dat het niet Anubis was die was gekomen, maar een wrekende god die hun strafte voor het laten leven van de dienaren van de valse enige god.
Er is een alternatief verhaal, waarin de Aartsengel aan het hoofd stond van een leger van engelen. Een andere versie beweert dat hij de meest fanatiek gelovigen bewapende. En nog een andere versie beweert dat hij niets anders deed dan de meest gelovige dienaren van God te inspireren om een revolutie te ontketenen, waarna hij de gelovigen door de woestijn zou hebben geleid. De hoofdzaak is dat de interventie van Michel en de wil van God het mogelijk maakten dat Zijn kinderen naar een veilig land konden vluchten.
De Legende van de Heilige Berg Michel
De tweede verschijning van de Aartsengel deed zich voor in een tijd toen bepaalde dronken barbaarse goden slechts kroegen in plaats van tempels hadden en drinkfeesten in plaats van de liturgie hadden. In die periode was er een gemeenschap van gelovigen die achtervolgd werden door een barbaar die Saathan heette. Hij aanbad een dronken god die het offeren van kinderen eiste.
De gemeenschap vluchtte naar het Noorden en was vastgelopen in een bos aan de rand van de oceaan. De patriarch van de gemeenschap vroeg aan zijn gemeenschap om zichzelf voor te bereiden om zichzelf in de oceaan te offeren, in plaats van in de handen van de barbaren te vallen. Ze liepen toen naar het hoogste punt boven de wateren en baden tot God, zodat St. Michel zich kon voorbereiden op hun komst.
God, die het niet accepteerde dat zijn kinderen een eind aan hun leven maken, liet de patriarch via een hemelse gezant weten dat het de mens niet toegestaan was om te kiezen wanneer ze hun Maker zullen ontmoeten. God beval dat als ze in hem geloofden, ze de grote bomen om zouden hakken en een omheining zouden maken rondom de rots. Eenmaal gemaakt, zouden ze een groot feest organiseren en een vuur maken bovenop de rots, zodat Saathan zou weten waar ze waren.
En zo geschiedde het en zeven dagen later was de omheining af en het vuur aangestoken. In de ochtend omsingelden de troepen van Saathan de rots en vielen de fragiele bescherming rond de rots aan. De gelovigen maakten zich klaar om met stenen en lansen te vechten, sinds dat de wil van God was. Er verscheen echter een engel in harnas met schild en lans op de plaats waar eerst het vuur was aangestoken. Hij sprak geen woord, maar de gelovigen wisten allen wie hij was.
Toen gooide Michel zijn wapen naar de horizon. Het leek alsof de horizon zelf naar de hemel omhoog kwam en richting de rots stormde als een muur van galopperende paarden. Deze muur nam alles mee op zijn pad, maar vernietigde de zwakke omheining niet. De golvende muur verzwolg de troepen van Saathan en toen de zee zich terugtrok veranderde het de rots in een eiland omring door drijfzand, welke de restanten van het leger dat was verslagen door het geloof van de gelovigen opslokte.
Vertaald door Grigori op den XVII van de maand maart van het jaar onzes Heren MCDLIX
Onderwerp: Hagiografie van de Aartsengel St. Michel 
do maa 17, 2011 2:29 pm