Aantal berichten : 1123 Registration date : 04-07-08
Onderwerp: Lofrede III - De kopieën van ideeën do maa 17, 2011 1:48 pm
Citaat :
De kopieën van ideeën
Terwijl de volgende dag zijn aanvang nam en men bezig was met de dagelijkse oefeningen en voorbereidingen voor de volgende toespraak in een nabijgelegen stad kwam Xenocrates, "de onhandige" naar de profeet toe.
Xenocrates stond bekend om zijn aforismen zoals "de hersenen hebben verbazende mogelijkheden, zoals bijna iedereen tegenwoordig" of "alcohol maakt het water drinkbaar" of "een ton weegt honderd pond, vooral als het zwaar is". Xenocrates sprak tot de profeet met de volgende woorden:
« De kapitein heeft gehoord over uw prestaties en uw overwinning op Cratylus, hij wil u daarvoor feliciteren en heeft mij gevraagd of ik u wil vergezellen naar zijn hoofdkantoor »
De profeet antwoordde:
« Een bijeenkomst van Plato slaat men niet af, men maakt er juist het verschil »
Eenmaal aangekomen op het Gymnasium gonsde het van de slijmerige geruchten over "Grootmeester Plato" en leek het alsof men als tamme honden achter Plato aanliep. Dit alles zorgde ervoor dat de profeet een wenkbrauw optrok, zeker toen er een stilte viel. Vervolgens stapte Plato naar voren. Hij was 1 meter 93 groot en 95 kg opgeblazen trots. Hij nam Aristoteles' arm in een belangrijke en volledige vergrendeling en zo begon het beroemdste verbale steekspel aller tijden.
De eerste ronde - Plato begint: De kopieën van ideeën
Plato: "Cratylus heeft, door gebruik te maken van zijn vingers en zijn vreemde taal, zich blijkbaar net zo ontwikkeld als wezens welke het nauwelijks verdienen om bij naam genoemd te worden door hun geliefden. Jongeman, als ik schuchter was maar voorzien van een stem welke bulderde als de hagel al de reus die ik ben, moet ik deze dan niet juist gebruiken om vragen te beantwoorden? Gebruiken om de vraag te beantwoorden wie ik niet ben? Is het niet, mijn goede vrienden?"
« Zeker » , antwoordden zij allen in koor, gelijk een fanclub.
Plato: "Echter, wanneer verandert er iets wezenlijks aan iemand? Heeft men immers eerst niet iets goeds in zichzelf nodig alvorens men radicaal anders kan worden? Is dit niet waar, jongen?"
« Wat u zegt » fluisterden zijn hielenlikkers in koor
Xenocrates: “Anders krijgt men misschien dat de broer van mijn broer, mijn broer wordt en dat mijn schoonzus mijn zuster wordt en mijn neven mijn eigen kinderen worden, dat zou toch niet kloppen!” sprak Xenocratus, welke zich vervolgens op zijn hoofd krabte
Plato: “Zo kan men toch beter een beest eerst muilkorven om hem iets af te leren dan dat wij pinda’s naar hem werpen en hem dan proberen af te leren deze te eten omdat ze ongezond voor hem zijn?”
« Zo is het maar net! » schreeuwden de omstanders
Plato: “Ik zou eraan willen toevoegen dat wanneer wij dingen willen veranderen de veranderingen gevonden moeten worden in dezelfde soort constante tekens die worden doorgegeven van individu tot individu, tekens welke de generaties overstijgen en welke kopieën zijn van universele modellen die onveranderlijk zichzelf reproduceren. Deze modellen roepen ideeën op en daar worden weer kopieën van gemaakt. Ik beloof u dat over duizend zevenhonderd jaar de mensheid nog steeds mensen als Xenocrates zal kennen die met zijn eigentijdse entertainment de mensen vermaakt.”
« Een beetje zoals mijn neef! » riep de uitzinnige menigte
Plato: “Trouwens, we hebben geen flauw benul van deze archetypen, deze ideeën, omdat onze ziel bestond voor ons en zal overgaan in andere organismen, lang nadat wij zijn heen gegaan.”
« Zo is het maar net, Magistraat » sprak de menigte aan de voeten van Plato
Plato: Dus dit is de reden waarom alle levende wezens misschien vergelijkbaar handelen maar niet hetzelfde zijn. Omdat wij kopieën zijn van universele modellen en als zodanig zal een slak welke paart nooit een stekelvarken worden.”
De discipelen van Plato leken bijna op te krullen tot een bal omdat zij zo in vervoering leken te raken door de woorden van hun Magistraat
Plato: “Metgezellen, ieder van ons kent de mythe van de afwijkende mening van de jonge provinciale welke naar de stad kwam om zodoende de beste leerling te worden het is daarom, Aristoteles, dat ik je laat spreken”
Aristoteles: “Met God als mijn getuige, ik zal Plato’s hand blijven vasthouden en ik zal meer waarheid opzuigen!” antwoordde de Profeet. Het publiek hield zijn adem in en wachtte.
(Het vervolg … Het wezen der dingen is in de dingen zelf)
Onderwerp: Lofrede III - De kopieën van ideeën 
do maa 17, 2011 1:48 pm