Hagiografie van Sint Gabriel, de Aartsengel

Overleden Aantal berichten : 1123 Registration date : 04-07-08

Citaat :

Hagiografie van Sint Gabriel, de Aartsengel

Geboorte van Gabriel

Gabriel werd geboren op een dag als alle anderen. Er was toen nog geen enkele aanwijzing dat Gabriel bestemd was om als Aartsengel te worden opgenomen tot Zijn Zonneparadijs. Gabriel's geboorte was net als alle anderen, het was dan ook zijn deugd en zuiverheid die hem in staat zouden stellen naar de Allerhoogste te keren. Gabriel's ouders waren vrome, maar net als alle andere inwoners van Oanylonië, maar ook verdwaalde mensen omdat hen de juiste leer werd onthouden. Allen werd immers geleerd dat hoewel Jah de aarde schiep hij een tirannieke heerser was die geen liefde kende en enkel maar voor het plezier doodde.

Terwijl de eerste vijftien jaar van Gabriel's leven verstreken zonder dat er iets gebeurde, zoals dat bij de meeste kinderen van zijn leeftijd gebeurde, onderscheidde Gabriel zich tot ten opzichte van zijn leeftijdsgenoten. Hij raakte geïnspireerd om te zoeken naar de waarheid over Jah, en wist dat Jah een God van Liefde was en niet van haat.

Het leven van Gabriel

Gabriel's vader, Vorian, zoon van Marin, werkte voor een rijke eigenaar van Oanylonië, genaamd Leto. Leto was een goed mens onder de zondaars, alleen was hij getrouwd met Hecate, een slechte en wrede vrouw. Ze hadden een zoon, Leviathan genaamd die een paar maanden voor Gabriel geboren was. Leviathan had alle ondeugden van zijn moeder geërfd en geen van de deugden van zijn vader. Hij was boos, sluw en een deskundige in het liegen. Hij was echter een uitstekende navigator en vanaf zijn vijftiende jaar werd hij kapitein op één van de vissersschepen van zijn vader. Het was juist op dat schip dat ook Gabriel was gaan werken op zijn vijftiende jaar. Leviathan kon verschrikkelijk tekeer gaan op het schip. Hij spuugde, zoals hij wel vaker deed, naar de vissers die niet snel genoeg werkten en hij bracht enkel maar woede en wrok teweeg onder de bemanning. Vaak probeerden vissers in een vlaag van woede te rebelleren en te staken, maar Leviathan sloeg hen keihard neer en hij lachte er zelfs bij wanneer hij de vissers afranselde. Gabriel zag deze man die iets ouder was als hem en ze zag de woede en haat die Leviathan met zich meedroeg en die hem verzwolg.
Het was na twee werken op het schip dat Leviathan het op Gabriel had voorzien. Hij verweet hem dat hij zijn werk slecht had gedaan, hij schreeuwde tegen hem en wilde Gabriel's reactie zien, maar hij bleef volledig kalm zonder woede of haat. De beledigingen en kreten van Leviathan gleden over hem heen zoals regen dat doet over een glad oppervlak. Niets van wat hij zei kon de toorn van Gabriel wekken. Teleurgesteld door de reactie van Gabriel zocht Leviathan ergens anders een uitlaatklep.
Enige tijd later hoorde men dat Leto was gedood door zijn eigen zoon die hem in een vlaag van woede de schedel had ingeslagen met een sextant. Natuurlijk werd dit officieel afgedaan als een ongeluk.
Toen Leviathan hierdoor de baas werd, werd hij volledig oncontroleerbaar en liet hij zijn woede los op iedereen die voor hem werkte. Alleen Gabriel bleef standvastig en weerstond de beledigingen en pesterijen van Leviathan. De andere vissers zagen vol ongeloof aan hoe Gabriel rustig en gehoorzaam bleef doorwerken terwijl Leviathan zijn volledige woede over Gabriel uitstortte.

Het was toen dat Gabriel door een oude blinde man hierop werd aangesproken:

Mensen moeten begrijpen dat je jezelf vanaf je geboorte moet bewijzen en dat je door Jah beoordeeld zult worden op je daden, niet op grond van je geboorte. Het werk zet je op het juiste pad en maakt je iedere dag bewust van de hindernissen in het leven die je nog moet nemen, want al uw collega's, deze mannen, worden bewust of onbewust gestuurd terwijl zij hier werken. Zeker, u moet kunnen samenleven tussen je broeders en zusters en in het Licht van Jah, maar dat kan alleen als je het licht van de Zon ook hier op Aarde laat schijnen door uw broeders en zusters lief te hebben. Het is aan uzelf en uw broeders om lief te hebben en om te lopen in Jahs Licht.
Deze laatste woorden lieten het hart van Gabriel opzwellen en lieten het licht weer binnen in zijn ziel, want hij had altijd geleerd om te lijden onder het kwaad zonder er tegen te vechten omdat hij dacht dat het nutteloos was. De woorden van de oude man toonden hem echter dat hij moest werken en moest vechten tegen het kwaad om aldus een betere wereld te krijgen vol vrede en liefde. Ook al heerste er om hem heen overal kwaad.

Gabriel wist nu dat hij zijn woede en haat niet moest laten winnen in zijn ziel omdat dit het kwaad enkel maar zou laten groeien en er tweestrijd zou ontstaan in de ziel. Door dit inzicht kon Gabriel veel meer bevatten dan zijn leeftijdsgenoten en had het leven geen geheimen meer voor hem. Hij had nu zoveel vertrouwen in Jah en liet zich volledig meeslepen door de voorzienigheid en de goddelijke liefde.

Op een nacht sprak Jah tot hem in zijn dromen:

Mens, Ik spreek elke dag met Mijn adem in je oren en in de diepte van je hart,
Maar u, visser en profiteur, u verandert Mijn woorden,
En mijn uitspraken worden verdraaid door uw spreken.
Veel mensen heb ik Mijn woord gegeven maar velen verdraaien het,
Waardoor ze nimmer naar de eeuwige heerlijkheid kunnen terugkeren,
En ze enkel nog maar hun eigen woorden gebruiken om zaken te rechtvaardigen.
Maar er komt een dag dat ik u in vertrouwen neem.
Dat ik u Mijn Woord en Wijsheid gun.
Want ik hou van u, mens
En alles wat je wilt horen, zal ik aan je onthullen.
En als je willens en wetens je oren sluit voor wat ik zeg,
Dan stuur ik je naar de eeuwig brandende vlammen van de hel in de diepte van de Maan
Omdat het lijden je zal laten zien dat je elke dag had moeten werken om te weten wat goed is.
Door het lijden weet je immers weer dat je niets zonder mij kunt en niets kunt worden zonder mij.
Als ik je nu zou dwingen mij te volgen dan zou je het niet begrijpen waarom het goed is om mij te volgen.
Je hebt tijd nodig om het te begrijpen.
Maar toch houd ik van je, mens.
Zoek niet naar het geluk, want het is al in je hart.
Ga nu, Gabriel en verspreidt mijn boodschap aan degene die je waardig acht om hem te horen.
Aan u, Gabriel, zal ik onthullen dat het tijdperk van het verval spoedig zal eindigen.
En alleen de rechtvaardigen zullen worden gespaard.
Het was toen dat Gabriel in Oanylonië op zoek ging naar de eerlijke, dorstige zielen wiens dorst enkel maar met de waarheid van Jah gelest kon worden. Het waren deze mensen die zouden gaan werken voor de eer en glorie van Jah. Gabriel legde hen de noodzaak uit waarom hij hen allen bij elkaar had geroepen. Hij sprak tot hen:

Mijn vrienden, mijn broeders, Jah reserveert voor u allen een plek in Zijn Paradijs.
Hij houd van ieder van u die in het diepst van hun hart huilen om het onrecht dat zich in deze stad afspeelt. Sta open voor Zijn oproep en beantwoord deze volmondig met "Ja!". Zeg daarom nu allen: "Heer, U weet wat goed voor mij is. Waar ik pijn heb daar heeft U ook pijn want mijn weg is Uw weg. Waar U mij ook naartoe neemt, ik zal gelukkig zijn en ondanks alle ontberingen zal ik mijn hart openen". Dus open daarom allen uw hart voor Jahs boodschap.
Velen werden geraakt door de woorden van Gabriel maar ook waren velen te hardnekkig om van Jah te kunnen houden. De woorden van Liefde klonken allemaal goed en wel maar wat had het voor zin om te leven in deugd om zo een zonde ongedaan te maken om uiteindelijk weer opnieuw een zonde te begaan om zo opnieuw te moeten beginenn?

Was het niet veel gemakkelijker om te blijven leven zoals men nu leefde en om te volharden in de zonden... Waarom zou men immers veranderen als alles goed was?

Het was toen dat Leviathan, die nog altijd geboeid was door de matigheid van Gabriel, zich ging roeren in de zaak. Hij had Gabriel ontboden om te komen kijken naar een berechting op het plein. Toen Gabriel daar aankwam zag hij zijn eigen vader vastgebonden aan een houten zuil. Leviathan vertelde hem dat Gabriel's vader een lading vissen had verloren en dit diende gestraf te worden. Toen Leviathan, Vorian begon te slaan smeekte Gabriel hem te stoppen, maar hoe meer Gabriel smeekte, hoe harder Leviathan sloeg... Leviathan sloeg zo hard dat hij dwars door het vlees van Vorian heen sloeg om hem uiteindelijk dood te slaan.
Leviathan verwachtte een reactie van Gabriel, een reactie van dronken woede om zo zijn vader te wreken, maar Gabriel deed niets. Gabriel draaide zich enkel om en verliet het plein, maar voor hij vertrok zei hij tegen Leviathan: "Je haat en woede zullen mij niet bereiken, ook al denk je mischien dat je de sterkste bent. Weet enkel dat het einde nabij is en dat Jah je zal straffen voor je zonden. Je zult eeuwig worden veroordeeld tot een leven van lijden." Voordat Leviathan kon reageren was Gabriel al verdwenen.

De verwoesting van Oanylonië

Gabriel liep, na deze uitbarsting van geweld die hij zojuist had moeten meemaken, met een groot verdriet door de straten van Oanylonië. Hij liep naar de havens en naderde het schip genaamd "Albatrosbek", een naam die gegeven was aan de boot omdat de boeg leek op een opengesperde albatrosbek. De eigenaar van het schip, een goede vriend van Gabriel en bouwer van het schip, zorgde er voor dat Gabriel weer rustig werd.

Toen de bliksem aan de hemel verscheen wist Gabriel onmiddellijk dat de tijd van de vernietiging van Oanylonië gekomen was. Hij besloot om onmiddellijk iedereen die hij had ontmoet en die had besloten het pad van de deugd te volgen te waarschuwen voor het naderende einde. Hij gaf als eerst de waarschuwing aan zijn goede vriend, de schipper van de "Albatrosbek". Hij vroeg zijn goede vriend om het schip vertrekklaar te maken. Vervolgens trok hij de straten van Oanylonië in om iedereen te waarschuwen die hij kende. Hij vertelde hen allen dat ze naar de "Albatrosbek" moesten gaan en niets konden meenemen, omdat dit het schip zou overbelasten. Terwijl Gabriel naar de havens terugkeerde met vier weeskinderen zag hij plotseling dat Leviathan, met ogen vol woede, een enorme balk op de weg gooien om zo de weg te blokkeren voor allen die naar het schip wilden gaan. Terwijl Leviathan maniakaal lachtte om zijn daad snelde Gabriel naar de balk. Hoewel deze te groot was om op te tillen of overheen te klimmen ging Gabriel er onder staan en hief zijn armen als een trap om zo de mensen te helpen. Verschillende andere matrozen hielpen hem en allen die veilig de "Albatrosbek" bereikten riepen vol vreugde "Lang leve Gabriel, die zijn lichaam gebruikte om ons te redden! Albatrosbek, geef ons de vrijheid!". Gabriel hielp zo velen over de grote balk met zijn eigen lichaam. De laatste mensen die over de balk klommen wilden Gabriel nog helpen maar deze weigerde mee te gaan.

Toen vroeg een man aan Gabriel: "Wat is Jah van plan met ons?". Gabriel antwoordde hem:

Oane heeft nog de woorden van de Schepper op de eerste muur van onze stad geschreven. Op deze muur stond dat wat Jah onze voorouders heeft vertelt:
"Leer uw kinderen loyaal te zijn tegenover Mij want anders zal ik als een strenge ouder zijn. Ieder van u zal sterven en ik zal oordelen over het leven dat u heeft geleid. De Zon laat elke dag zijn licht over de Aarde schijnen om zo Mijn liefde voor Mijn creatie te tonen. Maar in de avond zal de Maan de plek van de Zon overnemen en zal hen tonen wat de zondaars te wachten staat."

Maar ik heb u ook dit vertelt:

De nieuwe dag zal volledig nieuw zijn.
Alles wat ervoor was heeft nooit bestaan en zal nooit bestaan.
Leef daarom in het heden en maak met uw daden een ladder om zo de hoogste toppen te bereiken.
Laat u niet afleiden door de avond, maar leef voor de dageraad.
Want wie weet is morgen de dag dat u beoordeeld zult worden.
Zo vertrok het schip en de daarop volgende zes dagen was de chaos in de stad compleet. Gabriel bleef achter om allen die nog gered konden worden te redden. Toen kwam de zevende dag en voltrok zich de grootste ramp tot dan toe. Gabriel was in de haven toen hij Leviathan zag. Deze was helemaal gek geworden van woede en probeerde met zijn schip, "de Kraken", te ontkomen aan het naderende einde. Hij werd echter, samen met zijn schip, door een allesverslindende draaikolk naar de diepten van de oceaan getrokken. Toen kwam een enorme aardbeving die Oanylonië volledig verwoeste en allen de diepte in trok. Getuigen zagen echter een regenboog verschijnen die de donkere hemel verlichtte en sommigen herkende Gabriel, terwijl deze werd opgenomen naar de Zon.

Gebed voor Sint Gabriel

Sint Gabriel, de Aartsengel,
Engel van de Matigheid,
Open onze oren,
Voor de zachte waarschuwigen en dringende oproepen
Van de Allerhoogste.
Sta stil bij ons allen,
Wij smeken U
Zodat wij het Woord van God begrijpen
Zodat wij het kunnen volgen
En Hem kunnen gehoorzamen.
Om zo dat te vervullen dat Hij van ons verlangt.
Help ons om wakker te blijven,
Zodat wanneer Hij komt,
De Heer ons niet slapend vind.

AMEN

» Hagiografie van Sint Galadrielle, de Aartsengel
» Hagiografie van de Aartsengel St. Michel
» Hagiografie van de Aartsengel Saint Georges