Epiloog
Zie hier mijn vrienden, mijn kinderen, mijn broeders. Ik heb u mijn herinneringen geleverd op het leven van deze zo wonderbaarlijke persoon. Als ik u iets verzwegen heb, is het slechts doordat ik oud ben en mijn geheugen mij langzaam in de steek dreigt te raken. Vandaag heb ik u, met de gratie van God, kunnen vertellen wie Christos was en wat er met zijn apostelen gebeurd is.
Houdt vooral zijn bericht goed in gedachten… Leef zoals hij geleefd heeft, want het is dit voorbeeld dat wij moeten volgen. Hijzelf heeft het me verschillende keren verteld:
“Dat alle mannen en vrouwen de weg volgen die ik hen getoond heb, opdat God hen rechtvaardig zal belonen wanneer hij zijn Oordeel zal geven.”
Ik zou u nog zoveel kunnen vertellen over deze man, over de geschiedenissen van Christos, over zijn debatten, over zijn woorden. Maar dit zou betekenen dat ik meer tijd en kracht moet hebben om dit te doen…
Mijn leven is als een vallende ster voorbij gegaan, en de tijd leidt ons zo snel tot de ouderdom dat wij dit nauwelijks merken.
Aldus heb ik mijn bestaan gewijdt aan het goede nieuws te brengen bij alle steden, alle republieken, alle rijken. Ik heb gereisd, ik heb gestudeerd, ik heb ontmoet, ik heb gevraagd en ik heb geprobeerd, zoveel mogelijk mijn dagen te vullen met deugd, liefde, vriendschap en vergeving. Dat was de sleutel van mijn geluk.
Ben ik het paradijs waard geweest? Ik weet het niet, want enkel God kan dat beslissen. Wat zijn beslissing ook moge zijn, ik dank hem dat mijn leven zo schitterend en wonderlijk is geweest. En ik zal hem eeuwig danken voor de ziel die hij mij gegeven heeft.
Deze geschriften zijn mijn testament aan u, mijn vrienden! Het is wat u van mij zult erven en dat ik u bij deze vaarwel zeg. Verzorg het, deel het met anderen, maak het bekend bij anderen en verbreidt het overal waar u kan.
Ah! Ik vind het moeilijk om te moeten eindigen, want ik kan me niet ontrekken aan deze zachte mystieke sfeer welke mij stevig vasthoudt en mij terugvoert naar mijn jeugd. Maar mijn ogen worden vermoeid, en het schijnsel van de kaars is niet meer voldoende om mijn perkament te kunnen zien. Mijn veer valt uit mijn pijnlijke, wankelende vingers…
En de nacht dringt mijn kamer binnen, welke me laat nadenken in het duidelijke schijnsel van de maan.
Samoht, 87 na Christos
Onderwerp: [Vertaald]Leven van Christos: Epiloog ![[Vertaald]Leven van Christos: Epiloog Icon_minitime](https://2img.net/i/fa/icon_minitime.gif){kind=icon}
ma aug 25, 2008 11:52 am